Γεννήθηκε στη Γιαλούσα το 1942. Σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών. Πήρε μέρος σε διάφορες διεθνείς εκθέσεις: Γ΄ Μπιενάλε Σάο Πάολο (1969), Ζ' Μπιεννάλε Αλεξανδρείας (1970),Β'Διεθνή Έκθεση Σχεδίου Ριγιέκα Γιουγκοσλαβίας (1970),Β' Τριεννάλε ΝέουΔελχί (1971), ΙΑ' Μπιενάλε Σάο Πάολο (1971), Ζ' Μπιενάλε Παρισιού (1971), Μπιενάλε Βενετίας (1972), Γ΄Μπιενάλε Χαρακτικής Λουμπλιάνας (1973), Σύγχρονη Κυπριακή Τέχνη, Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών (1984) κ.α. Εξέθεσε επίσης έργα του τόσο σε ατομικές όσο και σε ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Το 2009, για πρώτη φορά από την ανακήρυξη της Κυπριακής Ανεξαρτησίας το 1960, το Κυπριακό Μουσείο παραχωρήθηκε για να φιλοξενήσει έκθεση δύο σύγχρονων Κυπρίων καλλιτεχνών, εκ των οποίων ο ένας ήταν ο Άγγελος Μακρίδης και ο άλλος ο Φάνος Κυριάκου. Στη μακρά καλλιτεχνική του πορεία δημιούργησε γλυπτά και εγκαταστάσεις με σαφείς αναφορές στην αρχαία κυπριακή τέχνη. Χαρακτηριστικά είναι τα ειδώλιά του από πικρόλιθο, τα οποία αποτελούν σημερινές ερμηνείες των γνωστών ειδωλίων της χαλκολιθικής εποχής και έχουν σαφείς αναφορές στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου. Έχει περιληφθεί σε λεύκωμα με 134 Ελληνες «εικονοποιούς», με τίτλο Νέα Ελληνική Τέχνη 1974-2004.